Łazienkowski piesio...

W królewskich Łazienkach możemy natknąć się na tak wiele pomników i rzeźb, że łatwo przegapić takie nie bardzo rzucające się w oczy… zwłaszcza jeśli nie zostały umieszczone na wysokości naszego wzroku! Jedną z takich jest rzeźba z 1903 r. przedstawiająca śpiącego wyżła Asa, bohatera noweli Adolfa Dygasińskiego. Jest to jednak odlew – oryginał znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim i stanowi fragment nagrobku autora.

Gdzie znaleźć łazienkowskiego pieska? Tuż za Starą Pomarańczarnią! Wokół tej rzeźby narosło zresztą całkiem sporo opowieści, mówi się, że chowano tam ukochane psy króla Stasia, a władca uwielbiał właśnie wyżły. Obecnie jest to na pewno miejsce ostatecznego snu psów strażniczych muzeum.

Port Czerniakowski

Wzdłuż ulicy Czerniakowskiej, pod mostem Łazienkowskim znajduje się Port Czerniakowski, który powstał w starorzeczu Wisły w drugiej połowie XIX w. Do lat 60. XX w. znajdowała się tam również stocznia rzeczna (wybudowano m.in. jednostkę wykorzystaną do filmu Faraon i to według rysunków sprzed 4 tys. lat!), ale od tamtego czasu port oraz oddzielający go od rzeki Cypel Czerniakowski jest wykorzystywany w celach sportowych i rekreacyjnych. Szczęśliwie nie zrealizowano pomysłu z czasów budowy Trasy Łazienkowskiej i nie zasypano portu gruzem, ale i tak został kompletnie zapuszczony. W 2012 r. rozpoczęto przebudowę basenów, umocniono brzegi i wybudowano nowe przyłącza.

 Brama przeciwpowodziowa, wejście do portu.

Most Łazienkowski od dołu.

Jednak historia tego miejsca sięga XV w., kiedy to mieszkańcy Solca usypali tamę na wysokości obecnej ulicy Łazienkowskiej. Coroczny wiosenny przypływ wody ukształtował powyżej tamy długą rynnę wodną, równoległą do drogi czerniakowskiej, tworząc później jezioro. W XIX w. w wyniku powodzi odsłoniła się tam olbrzymia łacha piaskowa, wykorzystana przez Lindleyów na budowę Stacji Pomp Rzecznych. Z nowo powstałego basenu wodnego zrobiono port zimowy.

Na krańcu portu można dostrzec labirynt grobli, oczyszczalnię biologiczną. Rośnie tam mnóstwo gatunków rozmaitych roślin wodnych, ale zbudowano też specjalne kładki dla żab.

Przedwiosenne Łazienki

Jak tu nie zachwycać się spacerem po przepięknych, przedwiosennych Łazienkach?

Jak zawsze zachwycają łazienkowskie obiekty...

Pałac na Wodzie czy Pałac na Chmurach?

Kaczuszki zachwycają urodą.

Sikorki nie muszą martwić się o swój byt w Łazienkach...

No chyba że w pobliżu znajdują się wiewióry...

I jeszcze kilka kwiatów :)

Gmach Wychowawczy Warszawskiej Gminy Starozakonnych

Budynek ten jest szerzej znany warszawiakom jako siedziba Teatru Baj, jego pierwotna rola była jednak inna, choć też związana z dziećmi. Za sprawą ówczesnego przewodniczącego warszawskiej gminy żydowskiej, Michała Bergsona, wzniesiono w latach 1911-1914 gmach, mający pomieścić ochronkę, szkołę żydowską, a także synagogę dla dzieci i wychowawców.

W 1940 wychowanków i opiekunów przeniesiono do getta. Po wojnie synagoga została zaadaptowana na potrzeby Teatru Żydowskiego im. Estery Rachel Kamińskiej, a od 1953 r. przejął ją Teatr „Baj”. W pozostałych pomieszczeniach znajdują się mieszkania i przedszkole.

Za drzewem widać fragmenty oryginalnej tablicy informującej o przeznaczeniu budynku.

 

Plac zabaw przedszkola znajduje się na terenie zniszczonej synagogi praskiej – fundamenty zostały przykryte górką.