Drugi pierścień murów miejskich powstał w XV w., kiedy stało się jasnym, iż w wyniku rozwoju broni palnej i artyleryjskiej pierwszy mur nie będzie wystarczającą ochroną Warszawy. Wybudowano go w odległości około 10 metrów od poprzednika, z założenia miał być niższy, co miało umożliwić równoczesny atak z dwóch poziomów, a także atak z wysokości w wypadku zajęcia zewnętrznego pierścienia.
Przed drugą linią murów wykopano fosę o głębokości około 4 metrów, co, rzecz jasna, spowodowało konieczność wybudowania mostków przy dwóch bramach prowadzących do miasta: Krakowskiej i Nowomiejskiej. Mostek Gotycki przy Bramie Krakowskiej został zasypany na początku XVIII w., zrekonstruowany po odkryciu go w 1977 r., a ten przy Bramie Nowomiejskiej stał się w XVI w. częścią Barbakanu i został przywrócony do swojej świetności podczas prac ekipy Jana Zachwatowicza w latach 30. Fosa była prawdopodobnie sucha, choć miejscami zasilała ją woda pochodząca ze strumieni i źródeł na terenie Starej Warszawy.
Mostek Gotycki jest widocznym zamknięciem murów od strony Placu Zamkowego.
Podobnie jak pierwszy pierścień murów, tak i drugi wyposażono w baszty. W przeciwieństwie jednak do poprzedniczek, baszty muru zewnętrznego były półokrągłe, z ostrosłupowym zwieńczeniem, wyglądające dokładnie tak jak Baszta Prochowa znajdująca się obecnie przy Barbakanie, jedyna całkowicie zrekonstruowana. Obecnie możemy je zobaczyć jako zarysy zaznaczone przy zrekonstruowanym murze.
Po prawej Baszta Prochowa, pod Barbakanem wyraźnie widzimy drugi z mostków prowadzących do miasta.
Tak między innymi zaznaczono na zrekonstruowanym murze półokrągłe baszty drugiego pierścienia.
